Aan de locatie Waterschei mine hangt wel een grappig verhaal vast. Naast de mijn is er een museum, de mijn zelf mag niet betreden worden. Uiteraard konden mn maat en ik het niet laten toch even in de mijn te kijken want zeg nu zelf heel veel foto`s zijn er van de buitenkant niet te maken. Nadat we de mijn uit kwamen viel het ons op dat een man ons steeds maar in de gaten hield. Uiteraard dachten wij ontdekt te zijn en het terrein afgestuurd te worden. Bij alles wat we deden werden we in de gaten gehouden. Uiteindelijk besloten we te gaan en toen we de spullen in de auto aan het laden waren kwam de man aangelopen. Hij had een papiertje in zn hand, de twijfel sloeg toe: wat wil die man? “Heren, gezien jullie schijnbaar topfotografen zijn mag ik jullie enkelen vragen stellen?”. Ok… Dat hadden we niet zien aankomen, het bleek een beginnende fotograaf welke welliswaar werkte bij de mijn maar graag wat tips over fotografie had. Ik heb het al vaker gezegd en zal het nog vaak herhalen “je weet nooit wie of wat je tegen komt tijdens het urbexen”.
